Po co mi to?

Zamiast robić coś pożytecznego, kolejny raz w swoim marnym żywocie postanowiłam założyć bloga. Nie wiem po jaką cholerę. Możecie już robić zakłady ile wytrzymam z pisaniem.

Przechodzę kryzys emocjonalny, męczą mnie burze, wiecznie głodny kot i bóle egzystencjalne, tęsknię do koncertowego szaleństwa, a mój last.fm twierdzi, że przesłuchałam Placebo ponad 700 w przeciągu tygodnia. Zakochałam się w The Kills i wróciłam do Jacka White'a. Idę zjeść sałatkę i nakarmić kota. Miłego wieczoru.